Kernwoorden: bevindelijkheid, canons, eenvoudige, ernstige, hermeneutiek, individuele, leren, levenswijze, pijnlijk, roman
Uiterst lezenswaardig vanwege de thema’s en uiterst plezierig om te lezen vanwege de spanning waarmee de thema’s in de loop van de verhalen uitgewerkt worden. De inhoud van de boeken is op het eerste gezicht erg verschillend, al hebben beide een oudere man als hoofdpersoon, zoals meer boeken van Coetzee. Zoals steeds bij Coetzee is de beschrijving van concrete situaties afgewisseld of zelfs dooreengevlochten met ethische vraagstellingen, vaak in de vorm van innerlijke dialogen maar soms ook in expliciete dialogen tussen de personen in de romans. Wachten op de barbaren stamt al uit 1980 en is een boek dat je niet vergeet, misschien een meesterwerk te noemen omdat het zowel zeer inleefbaar is als gesitueerd in een uithoek, wat verrassende perspectieven en momenten oplevert. Eenzame man uit 2005 lijkt op andere recente romans van Coetzee als In ongenade; het bijzondere is dat de problematiek van de hoofdpersoon hier uitgewerkt wordt in een eerst voornamelijk innerlijke dialoog en vervolgens in die met een fictieve zij het voor de lezers van Coetzee bekende persoon, zijn alter ego Elisabeth Costello. Volgens sommigen is dit een mislukte noodgreep om deze roman te redden toen Coetzee erin vastliep. Voor mij is het verschijnen en opnemen van Costello in de roman geen enkel probleem want de sterk ethische dialogen met haar zijn niet alleen zinnig, treffend en soms humoristisch maar het verhaal van de roman wordt verder keurig uitgewerkt tot een onverwacht maar niet onbegrijpelijk einde. We weten dan ook welke problematiek Coetzee met deze roman en zijn titel wilde aanpakken, en dat levert de nodige inzichten en veel leesplezier op.
