BK-Books.eu » Besprekingen » The Unexpected Way

Bespreking van...

Paul Williams, The Unexpected Way: On Converting from Buddhism to Catholicism, Edinburg/New York (T&T Clark) 2002, met uitgebreide bibliografie en noten, en register van namen, 240pp.

Rationele verdediging van de overstap van de auteur van het boeddhisme naar het rooms-katholicisme. Ik houd er ambivalente gevoelens aan over. De auteur wijst er terecht op dat boeddhisme al gauw tot psychologie gereduceerd wordt (in plaats van “een metafysische basis te hebben”) maar ik deel zijn vooronderstelling niet dat men per se tussen religies als elkaar uitsluitende wegen moet kiezen en dan nog uitsluitend op grond van rationele argumenten. Of liever gezegd: de auteur weet dat ook wel maar het boek getuigt van de behoefte van de auteur zijn keuze zo rationeel mogelijk te verantwoorden en dat heeft toch iets van een overbodige omweg: vele religieuze zaken zijn rationeel niet goed te verdedigen. De keuze van de auteur stond al vast voordat zijn verdediging klaar was, hoe interessant die niettemin op onderdelen is (de auteur is intelligent en vindingrijk). De vraag blijft over hoe men om moet gaan met de kloof tussen wat wij kunnen weten en kunnen beredeneren en wat daarbuiten valt, en vervolgens welke rol een religie kan spelen in het leven en ook bij het omgaan met die kloof. Er zijn enkele treffende opmerkingen te vinden over hoe de Tibetaanse boeddhisten het Westen bezien (er tegen op kijken).

Gepubliceerd door

Boudewijn K. ⃝

--- Deze site bevat overblijfselen van afgesloten publieke activiteiten. --- In 1947 werd ik geboren in Sint Laurens op Walcheren. Ik woonde en werkte verder in Middelburg, Goes en plaatsen in de provincies Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. --- Mijn oudste persoonlijke vermelding in het telefoonboek was "(Onder)zoeker van de wegen van het hart"; op dit moment zou ik schrijven: "van de verbondenheid - zonder en met woorden - van alle verschijnselen inclusief u en mij". --- Omdat die kwalificatie nogal een aanmatiging is (ik ben immers minstens even verbonden met alles als "apart deel" van alles), verkies ik als aanduiding "Boudewijn Koole - aspirant". Want zolang het einde van "mij" niet in zicht is, kan "ik" moeilijk beweren dat mijn ervaring anders dan als een streven op te vatten is. Dat streven is: laat mij spreekbuis zijn of kanaal waardoor bewustzijn zich ontplooit en verwerkelijkt. Het allerwonderlijkste: met u/ jou die dit nu leest, met u/ jou ben ik nu ook verbonden! En wij samen weer met ...