The Diamond Sutra and the Sutra of Hui-Neng

Het eerste gedeelte (1-53) van dit boek betreft een vertaling van het Diamant Soetra, voorafgegaan door voorwoorden van W.Y. Evans-Wentz en de vertaler A.F. Price. Het voorwoord van de laatste, uit 1947, zegt enkele interessante zaken over de tekstgeschiedenis – iets wat in de vertaling en het commentaar van Thich Nhat Hanh ontbreekt.
Het commentaar meldt terecht dat sectie 5 een samenvattende aankondiging is van de inhoud van het soetra. De steeds terugkerende constructies zijn hier vaak vertaald met ‘… is /are merely a name’ waar Thich Nhat Hanh neutraler ‘That is why it is / they are called …’ heeft. Dat geeft de bedoeling in het Engels iets begrijpelijker weer.
Commentaar laat zien dat het soetra hier en daar mogelijk enigszins corrupt is. Er zijn verschillen tussen de teksten in het Sanskriet en het Chinees. Bijvoorbeeld in sectie 27 een ontkenning in het Sanskriet waar het Chinees een bevestiging heeft.
Over het geheel kan deze oudere vertaling en het bijbehorende commentaar echter ongelezen blijven vergeleken met de zeer toegankelijke vertaling en het dito commentaar van Thich Nhat Hanh (zie hierboven). Zij heeft haar verdienste en het is altijd boeiend te vergelijken om op ideeën te komen. Maar wezenlijk voegt zij niet veel meer toe dan daarin is gegeven.
Wel blijkt uit diverse onderdelen van het commentaar dat een moderne wetenschappelijke toelichting op de voor de oorspronkelijke schrijver / lezer / hoorder meeklinkende betekenissen (begrippen, verhalen, context) en op de tekstgeschiedenis zeker waardevol kan zijn – als basis voor een goede vertolking. Mits die toelichting – zonder aan wetenschappelijke waarde te verliezen – niet verdrinkt in het losmaken van de tekst uit zijn boodschap, of liever, er weer bij terugkeert. Precies – kan ik achteraf zeggen – wat het nu volgende boek van Mu Soeng biedt.

Gepubliceerd door

Boudewijn K. ⃝

--- In 1947 werd ik geboren in Sint Laurens. Ik woonde, studeerde of werkte verder in Middelburg, Goes en plaatsen in de provincies Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. --- Vanaf 1965 studeerde ik theologie (was student-assistent bij † prof. Harry Kuitert, VU) en filosofie (hoofdvak metafysica bij † prof. Otto Duintjer, UvA; mijn afstudeeronderwerp was de eenheid van de tegenstellingen in de westerse dialectiek speciaal bij Marx en zijn voorlopers). --- Onder leiding van † prof. Gilles Quispel (UvUtr) promoveerde ik op de visie op de ‘eenheid van man en vrouw’ in het christendom (bij onder meer Jacob Böhme). Ik schreef een aantal boeken (zie in kolom links). --- Terugkerende thema's vormden de relatie tussen taal, denken en werkelijkheid (filosofisch onder meer bij Wittgenstein, Boehme en het oosterse non-dualisme) en de directe verbanden hiervan met de visies op de man-vrouw-verhouding en alle andere dualiteiten of liever non-dualiteiten via het concept van de eenheid van tegenstellingen in West en Oost, met andere woorden een universeel thema dat ik deels al eerder had ontmoet als onderwerp van mijn doctoraalscriptie. --- Mijn recente publicaties betreffen de vertaling met commentaar van Jacob Böhmes "Theoscopia" (verlichting; het zien als God), 2019, en de nieuwe inleiding in het denken van Jacob Böhme "Eenvoud en diepgang in en voorbij alle tegenstellingen", 2020. --- Tegelijk is mijn aandacht verschoven ofwel uitgebreid van het hanteren én begrijpen van woorden naar subtiele andere 'tekens' en hun be-teken-is. Of liever naar hoe wij inclusief onze wereld(en) - vice versa - 'ons' vormen en ont-vormen (opkomen, blinken en verzinken) en daarbij tegelijk zowel geheel als tegengestelden zijn, zowel verschillen tonen als de eenheid of eenheden die het zien en vergelijken van 'alles' inclusief onszelf mogelijk maken. Of met de moderne term: wat 'inclusiviteit' en 'inclusief zijn' in [kunnen] houden. Bekijk alle berichten van Boudewijn K. ⃝