Tommy Wieringa, Joe Speedboat: Roman, Amsterdam (De Bezige Bij) 2006-15e druk (2005-1e), 316pp.

Gezien vanuit de hoofdpersoon, een jongen die door een ongeluk met een landbouwmachine gehandicapt raakt en altijd bezig blijft zijn handicap te overwinnen, wordt het verhaal verteld van een aantal dorpsjongens die volwassen worden. Tegenslagen en overwinningen, techniek en liefde, stad en dorp, eerste en derde wereld, vrouwen en mannen, zwakzinnigheid en intelligentie, natuur en cultuur, het zijn maar enkele van de thema’s. Een plezier om te lezen. Maar het meest vond ik de toon treffen. Een beetje schrijnend, zintuiglijk. Zoals bij de Japanse Nobelprijswinnaar Kenzaburo Oë. En tegelijk soms nogal intellectueel, wanneer er nogal veel bij gehaald wordt om de lezer te vermaken of te prikkelen. Maar de kracht van het verhaal, de belevenissen en ervaringen, wegen daar ruimschoots tegenop. Met de hoofdpersonen in wie we onszelf in allerlei opzichten goed kunnen identificeren, maken we zelf een ingrijpende en spannende ontwikkeling door. Die een zekere weemoed achterlaat als we de laatste bladzijde omgeslagen hebben. Het is een boek dat midden in onze tijd lijkt te staan met haar onoverbrugbare nabijheid tussen wat zich onder onze neus afspeelt en wat elders in het land en in de wereld. Waar wordt de generatie van de auteur – nu nog vooral dertigers, neem ik aan – oud voor?