Kader Abdolah, Het huis van de moskee, Breda (De Geus) 2005-2e, met stamboom, aantekeningen en verantwoording, 413pp.

Intrigerende roman over de lotgevallen van een Iraanse familie die de moskee van een kleine plaats beheert. Niet alleen worden de verhoudingen tussen de mensen duidelijk, zoals die bepaald worden door de traditie en de taken in het dagelijkse leven, maar ook de invloed van de enorme culturele en politieke veranderingen van de laatste decennia. De opkomst en neergang van de Sjah, de tegenbeweging van de ayatollah’s en de terugkeer van Khomeini, de oorlog met Irak die 8 miljoen Iraanse doden kost, de erop volgende terreur om het islamitische bewind te vestigen, en het verlies van de traditionele verhoudingen niet alleen door de politieke maar ook door de culturele en economische veranderingen. De auteur heeft alles van dichtbij meegemaakt en woont nu als balling in Nederland. Maar als je deze roman leest, is het alsof je alles van dichtbij meemaakt. Je gaat net als hij houden van de geuren en kleuren van die wereld, van de mensen met hun krachten en zwakheden in die wereld. En je krijgt begrip voor Iran in verandering en voor de islamitische component erin, met zijn mooie en zijn gevaarlijke kanten. En je beseft dat net als daar ook elders in de wereld, ook hier in Nederland, de dingen voorbijgaan. Niet zonder problemen, niet alleen ten goede. Tegelijk voel je dat zo menselijk als de auteur de ontwikkelingen ziet en verbeeldt, het altijd waard is die menselijkheid hoog te houden en in de veranderingen voorop te stellen waar we kunnen. Het verhaal heeft zijn tragische kanten, maar is ook zeer humoristisch af en toe. Het is een groot plezier om te lezen want alles is herkenbaar en inleefbaar. En de sfeer van Iran is om van te smullen, ondanks het stille en openlijke kwaad. Er staat zelfs veel goeds tegenover.