BK-Books.eu » Besprekingen » Het boek van alle dingen

Bespreking van...

Guus Kuijer, Het boek van alle dingen: Met tekeningen van Peter-Paul Rauwerda, Amsterdam Antwerpen (Em. Querido’s Uitgeverij B.V.) 2005, 103pp.

Een uiterst plezierig en humoristisch leesboek. Het thema en het onderwerp zijn pittig. Namelijk hoe een vader in de jaren vijftig van de vorige eeuw zijn gezin, speciaal echtgenote en zoon, op pijnlijke wijze onderdrukt en daarbij ouderwetse godsdienstige argumenten op een oneigenlijke manier hanteert. Zoon Thomas weet echter het geluk te blijven zoeken en vindt daarbij hulp. Van een wijze buurvrouw en ook in verschijningen aan hem van ‘de Here Jezus’ die gelukkig aan de kant van Thomas en zijn moeder staat en Thomas moed inspreekt en aan ideetjes helpt. De moeder krijgt gelukkig hulp van verschillende tantes en de buurvrouw. Alles leidt tot een gezellig voorleesfeest waarbij de rigide vader geheel op een zijspoor belandt. Een prachtig en meeslepend verhaal met uitersten van goed en kwaad, en vele stemmingen, met bovendien veel humor geschreven. Net als het boek van Siebelink Knielen op een bed violen is dit boek herkenbaar voor veel personen die uit protestantse gezinnen komen, speciaal die in de jaren vijftig zijn opgegroeid vermoed ik. Zo een ben ik er zelf immers ook. Wat een wonderlijk iets dat op zoveel plaatsen dezelfde patronen zich afspeelden – en wat goed dat Kuijer zijn en (voor wie het geldt) ons aller geschiedenis zo mooi in beeld brengt, inclusief de tegenkrachten en remedies. Zeer aanbevolen.

Gepubliceerd door

Boudewijn K. ⃝

--- Deze site bevat overblijfselen van afgesloten publieke activiteiten. --- In 1947 werd ik geboren in Sint Laurens op Walcheren. Ik woonde en werkte verder in Middelburg, Goes en plaatsen in de provincies Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. --- Mijn oudste persoonlijke vermelding in het telefoonboek was "(Onder)zoeker van de wegen van het hart"; op dit moment zou ik schrijven: "van de verbondenheid - zonder en met woorden - van alle verschijnselen inclusief u en mij". --- Omdat die kwalificatie nogal een aanmatiging is (ik ben immers minstens even verbonden met alles als "apart deel" van alles), verkies ik als aanduiding "Boudewijn Koole - aspirant". Want zolang het einde van "mij" niet in zicht is, kan "ik" moeilijk beweren dat mijn ervaring anders dan als een streven op te vatten is. Dat streven is: laat mij spreekbuis zijn of kanaal waardoor bewustzijn zich ontplooit en verwerkelijkt. Het allerwonderlijkste: met u/ jou die dit nu leest, met u/ jou ben ik nu ook verbonden! En wij samen weer met ...